Gedurende het hele leven ervaren de gewrichten van de benen veel stress. De heup is een groot bolvormig gewricht dat de mogelijkheid biedt om zelfstandig te bewegen. Het verschijnen van pijnlijke gewaarwordingen, strakke bewegingen, mank lopen doet een persoon nadenken over het uiterlijk van pathologie.
De afgelopen jaren is het aantal mensen onder de 30 jaar bij wie artrose is vastgesteld sterk toegenomen. Deze statistiek is buitengewoon teleurstellend, aangezien de ziekte gestaag vordert en kan leiden tot ernstige invaliditeit en invaliditeit. Om uzelf te beschermen tegen de ontwikkeling van bijwerkingen, moet u onmiddellijk met de behandeling beginnen en alle medische aanbevelingen opvolgen.
Artrose van het heupgewricht veroorzaakt veel overlast voor de eigenaar. Als er ongemak is in het gewrichtsgebied, is het noodzakelijk om een arts te raadplegen om de diagnose te bevestigen en een effectieve behandeling voor te schrijven. Late behandeling kan de patiënt het vermogen kosten om zelfstandig te lopen.
Wat is artrose?
Artrose is een reumatologische aandoening die is gebaseerd op degeneratieve en dystrofische veranderingen in de gewrichten. Tegelijkertijd zijn niet alleen de gewrichtsoppervlakken, maar ook het ligamenteuze apparaat en de capsule betrokken bij het pathologische proces. Meestal lijden de gewrichten van de handen, voeten en knieën, maar de meest ernstige ziekte is artrose van het heupgewricht. Met zijn ontwikkeling neemt het risico op het ontwikkelen van volledige invaliditeit toe als gevolg van ernstige bewegingsbeperkingen.
De basis van gewrichtskraakbeen bestaat uit collageenmoleculen en proteoglycanen: zij geven het gewricht sterkte en elasticiteit, maken het bestand tegen verschillende soorten belastingen. Onder invloed van externe factoren neemt de hoeveelheid collageen en proteoglycanen af, wat resulteert in uitputting en geleidelijke vernietiging van kraakbeenweefsel. Artrose ontstaat onder invloed van de volgende factoren:
- mechanisch letsel;
- ontstekingsprocessen in de gewrichten;
- overmatige belasting van de onderste ledematen;
- zwaarlijvigheid;
- leeftijdsgerelateerde veranderingen in het lichaam (bij mensen ouder dan 55 jaar);
- menopauze (bij vrouwen);
- ondervoeding met een tekort aan eiwitproducten en calcium;
- erfelijke aanleg;
- overgedragen operaties aan de gewrichten.
Hoe manifesteert artrose van het heupgewricht zich?
Artrose ontwikkelt zich geleidelijk, dus het is vrij moeilijk om de eerste manifestaties te detecteren. De patiënt kan de symptomen van de ziekte negeren en ze verwarren met vermoeidheid of overwerk. Verergering van ongemak kan optreden na een blessure. Artrose van het heupgewricht gaat gepaard met de volgende symptomen:
- Pijn in het aangedane ledemaat. Het is saai, pijnlijk van aard, constant gedurende de dag. Onaangename gewaarwordingen nemen toe tijdens lichamelijke activiteit (sporten, hardlopen of wandelen), nemen af in rust. Wanneer het heupgewricht wordt aangetast, straalt de pijn uit naar de lies, het perineum en de dij. Het gewricht kan ook beginnen te "reageren" op veranderingen in weersomstandigheden of atmosferische druk.
- Atrofische spierveranderingen. Bij het lopen ontziet de patiënt onbewust het aangedane ledemaat, waardoor de spieren van de billen en dijen minder worden belast. Dit gaat gepaard met hun atrofie en afname van het volume. Dit is vooral merkbaar bij eenzijdige artrose.
- Het verschijnen van een crunch tijdens de uitvoering van bewegingen in het gewricht. Dit geluid lijkt op het geritsel van een plastic zak en wordt luider na een lange periode van onbeweeglijkheid (nachtslaap). In de geneeskunde wordt deze term "crepitus" genoemd. Het verschijnen van een crunch wordt geassocieerd met een schending van de mobiliteit van het gewricht.
- Vergroting van het aangetaste gewricht in volume. Dit gebeurt als gevolg van de vorming op de botoppervlakken van de kleinste spikes - osteofyten. Een dergelijke reactie treedt op als een compenserende reactie op een toename van de belasting op het oppervlak van de botten (met dunner worden van het kraakbeen).
Medische behandeling van artrose
Het is momenteel niet mogelijk om de vernietiging van kraakbeenweefsel volledig te voorkomen. Daarom is de behandeling van artrose met behulp van medicijnen gericht op het verminderen van pijn en het vertragen van de progressie van de ziekte. Meestal worden de volgende groepen geneesmiddelen in therapie gebruikt:
- Niet-narcotische analgetica en analgetica met gemengde werking. Ze helpen pijn te verminderen en zijn verkrijgbaar in tabletten of ampullen voor intraveneuze toediening.
- Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen in de vorm van actuele zalven of crèmes worden ook gebruikt om pijn te beheersen. Ze worden ook voorgeschreven als artrose gepaard gaat met een ontsteking van het synoviale membraan van het gewricht.
- Chondroprotectors zijn geneesmiddelen die de progressie van de ziekte vertragen en de gewrichtsfunctie verbeteren.
Oefentherapie en fysiotherapie methoden
Niet-farmacologische middelen worden ook veel gebruikt in de strijd tegen de ziekte. Artsen schrijven oefentherapie voor aan patiënten om de spieren te versterken en de ontwikkeling van gezamenlijke immobiliteit te voorkomen. De aard van de oefeningen en de frequentie van hun uitvoering worden voor elk geval afzonderlijk bepaald. Behandeling van artrose omvat ook fysiotherapeutische procedures zoals:
- Transcutane elektrische zenuwstimulatie;
- acupunctuur;
- magnetische therapie;
- elektroforese met pijnstillers;
- lasertherapie;
- massage.
Om de belasting van het aangedane ledemaat te verminderen, wordt de patiënt ook aanbevolen om stokken of een rollator te gebruiken. Het is handig om een heuporthese te dragen, een speciaal apparaat dat helpt de beenfunctie te herstellen en verdere schade aan het gewricht te voorkomen.
Chirurgie
Endoprothese wordt voorgeschreven in het geval dat conservatieve methoden voor de behandeling van artrose van het heupgewricht niet effectief zijn. Het doel van de operatie is om het pijnsyndroom te elimineren en de motorische functie van de ledemaat te herstellen. De procedure wordt uitgevoerd onder algemene anesthesie in een gespecialiseerd ziekenhuis, waarna de patiënt een lange revalidatie zal ondergaan. De meest gunstige arbeidsprognose is bij patiënten van 40 tot 75 jaar met een lichaamsgewicht tot 70 kg: de kans op afstoting van de endoprothese is bij hen geminimaliseerd, wat de behandeling van artrose uiterst effectief maakt. Gemiddeld gaat de prothese ongeveer 10-12 jaar mee, maar er zijn gevallen bekend van succesvol gebruik met minimale slijtage gedurende 20-25 jaar.